GEZGİN (OPUS NO. 200495)
Tekinsiz ve yalnız kalmamak için bir savunma mekanizması aşk!
Doğduğumdan beri beynime pompalanan pompalama isteği.
Zifiri karanlık sokaklar arasında süzülerek arayışta beyin
Bir yerlerde görmek istemediği şeyler görmek istiyor
İnanmazsınız ama insan doğduğundan beri
Kendini elliyor!
Kilise duvarına işediğimi hatırlıyorum en son
Rasyonel bir akıldan konuşuyorduk bir yandan
Ağırlığınca kelimenin altından çıkıyordu
Kurtçuk bir Nietzsche
Hamam böceği bir Heidegger
Örümcek Spinoza
İkiz kardeşimi astıkları ip hala duruyor isanın boynunda
Çivilerden birini alıp
Egon Schiele tablomu asıyorum duvara
Kristal bir küllük kalmış aile yadigarı
Onun kırık parçalarıyla kesiyorum sakalımı
Nerdeyim ben? Çıkardınız mı?
Hayır hayır boşverin onu
Kendinizi buradan kurtarın.
Bir hikaye anlatıyordu fransız anti-oedipus
Gözlerimle takip etmeyi bıraktığımda keşfettim
İlk Hegel nefretimi
O zamanlar postum yapısal bir kürkten yapılıydı
Gözlerimin etrafındaki halkaları
Sokak ortalarında gizli gizli felsefe konuşan insanlara borçluyum.Aslında kimse kendini sevmiyor da seviyormuş gibi yapıyor!
Yorumlar
Yorum Gönder