ÖDLEK

Her şey hazır gözlerini kapat ve üçe kadar say. Bak bitti bitecek çektiğin tüm acılar

-                                              ?Oysaki kimse kimseyi yenmemeli bir satranç oyununda-

           Herkes birbirine şah çektikçe, karamsarlık tehlikesi altında sevişiyorduk

Kimileri ölü doğuyordu bazı sabahlara, gözyaşları kanlı damgası ihtirasın

Acımı kalbime gömmek isterken, kalp krizi geçirmiş bir orta yaş krizi gibiyim

Nereye dokunsam borç çıkıyor başıma, şahım da devrik ellerim titriyor

Hastalık hastası bir sevdadayım, görseniz beni öldürmek istersiniz

Portakal: portatif dünyam. Yok olmadan önce soyunmak istiyor

Dokunsan bana, zamanı geri alabilirdik ve rok atardık bir savunma mekanizması olarak

Portakalım olsaydın, evin baş köşesinde izlerdim seni

Korkağım! beynimle ellerimin anlaşamaması bundan.