''Tüm katillerin en büyük katili olarak kendimizi nasıl avutacağız? … Bu faturanın büyüklüğü bizim için çok fazla değil mi? Artık bizler Tanrılar olmak zorundayız, sırf buna değer görünmek için, öyle mi?''
Kendini yeniden adlandırıyor klavyesinde
Düzeltemediği tüm hatalarını düzeltiyor
Sokağa çıkmıyor dört haftadır.
Kokuşmuş güzelliğine övgüler bekliyor
Kendini ve kendi gibi olamayanların katili
Düzelterek tüm cümleleri
Gizlice bir hilenin haksız galibiyetini kutluyor.
Bir yalnızlığın kalabalık illüzyonunda,
Kaburgasındaki kemiklerin çıtırtı seslerinde
İşitiyor tüm cümlelerinin kusurlu oluşunu
Bir düş gördüğünde uyandığı gibi uyanıyor
Daha fazla düşemezdi nasıl olsa,
Gördüğü her insana saldırıyor.
İşte bu!
ilk kuraldı kara ayna yansımasında
Tek bir sonuca ulaşana kadar :
Olmasan da olurdu aslında !
Bir katilin, bir polis ile aynı şarkıyı
Aynı anda, aynı semtte dinleme ihtimalini düşünüyorum.
Senin salyaların hiç akmaz!
Sen hiç sıçmazsın klozete!
Herkes seni sever!
Senden kimse nefret etmez!
Senin tek iğrençliğin varlığın o zamanlar.
Ve düşünmezsin bir hayalin ardındaki hayaletleri,
Hiç bilmediğin kelimeleri düşünmeden kullanarak,
Yarattığın her gereksizlikte
Eksiliyorsun daha fazla.
Herkes katil olabilir
Özellikle sahtekar bir kalabalıksa..
Yorumlar
Yorum Gönder